Volksverhaal Koudum:
De eend zonder hoofd

Een vader uit Oudemirdum wiens kind betoverd was, reisde naar de duivelbanner in Koudum. Die gaf hem een flesje met medicijnen waar de zieke aan moest ruiken. "Maar", zo zei de duivelbanner erbij, "voordat je de brug bij de Galamadammen oversteekt, moet je er zelf ook aan ruiken". De vader vergat dat echter en toen hij op de brug was, schoot er een grote snoek uit het water omhoog en zo moest de man wel weer terug naar Koudum. De duivelbanner zei dat hij dit wel had verwacht, gaf hem een ander drankje mee en drukte hem op het hart er vooral aan te ruiken, want deze keer zou hem een zwarte hond tegemoet komen.

Het ging, zoals hij had gezegd en de zieke werd weer gezond. Maar in het hoofdkussen van de kleine vond men allerlei huishoudelijke voorwerpen die zoekgeraakt waren. En bovendien ontstond er door het zweet een eend, die op een nest met eieren zat te broeden, in het kussen. Een eend zonder kop.

Men dacht dat de zieke gestorven zou zijn als de kop er eerst wel aan had gezeten. De toverheks die men herkend had, was aan de deur geweest terwijl de vader in Koudum was. Ze kreeg een pak slaag met een stok en zo kon het zijn dat een vrouw in Bakhuizen de volgende dag een gebroken schouder had.